Τις ημέρες των Χριστουγέννων μια από τις ταινίες που είδα ήταν το “American Gangster”, μια γκανγκστερική ταινία που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα και συγκεκριμένα στη ζωή ενός αφροαμερικάνου εμπόρου ναρκωτικών που τον υποδύεται ο Ντένζελ Γουάσιγκτον.
Λάτρης των ταινιών αυτού του είδους σκέφτηκα να κάνω μια μικρή αναφορά σε μερικές από αυτές ξεκινώντας από τη δεκαετία του 70 με μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, τον “Νονό” του κόπολα. Αξέχαστη τόσο η μουσική, όσο και ο Μάρλον Μπράντο ως “Δον Κορλεόνε”. Στις αρχές του 80 ο Σέρτζιο Λεόνε υπογράφει το αριστούργημα “Κάποτε στην Αμερική” με τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, στην συνέχεια έχουμε τον “Σημαδεμένο” με τον Αλ Πατσίνο, μια από τις πιο βίαιες ταινίες του 80. Το 1990 είναι η χρονιά της θρυλικής ταινίας “Τα καλά παιδιά” του Σκορσέζε με έναν εκπληκτικό Τζο Πέσι να κλέβει την παράσταση. Ο Αλ Πατσίνο ως πορτορικανός μαφιόζος “Καρλίτο Πρικόντε” μένει αξέχαστος και κλείνω με τον “Πληροφοριοδότη” του Μάρτιν Σκορσεζέ και τον Τζακ Νίκολσον ως αρχιμαφίοζο να κερδίζει το Όσκαρ καλύτερης ταινίας το 2005.
Εκτός από τις παραπάνω υπάρχουν πολλές άλλες με θέμα τη μαφία και τους γκάνγκστερς από κωμωδίες, δράματα, παρωδίες μέχρι και τηλεοπτική σειρά έχει γυριστεί με θέμα την καθημερινή ζωή μιας οικογένειας μαφιόζων (Σοπράνος). Γεγονός είναι ότι μερικοί από τους καλύτερους ηθοποιούς δεν δίστασαν να παίξουν τους μαφιόζους που ζουν μέσα στην παρανομία και το έγκλημα και εκτός από το ότι οι ερμηνείες τους θα μείνουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας είμαι σίγουρος ότι σε πολλούς από εμάς μας προκάλεσαν την συμπάθεια ώστε στο τέλος της ταινίας να θέλουμε να την γλιτώσουν τα “Καλά Παιδιά”.
Γιατί άραγε;
