Τρεις ταινίες με κοινή θεματογραφία. Τρεις ταινίες που απεικονίζουν με τον πιο αιχμηρό, γλαφυρό και συγκινητικό τρόπο το Ολοκαύτωμα. Τρεις ταινίες που αποτυπώνουν με τα πιο νατουραλιστικά χρώματα εκείνα τα χρόνια της στέρησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Στη Λίστα του Σίντλερ (αγγλικά: Schindler"sList) 1993 παρουσιάζεται η ιστορία της επανατοποθέτησης των Εβραίων της Πολωνίας στο Γκέτο της Κρακοβίας λίγο μετά την έναρξη του Β" 
Παγκοσμίου Πολέμου. Κεντρικό πρόσωπο ο Όσκαρ Σίντλερ(πραγματικό πρόσωπο) ένας Γερμανός επιχειρηματίας που φτάνει στην πόλη ελπίζοντας να κάνει περιουσία από τον πόλεμο. Ο Σίντλερ δωροδοκεί την Βέρμαχτ και τους αξιωματικούς των Ες Ες και έτσι αγοράζει ένα εργοστάσιο για την παραγωγή εφοδίων του στρατού. Σ" αυτό προσλαμβάνει μόνο Εβραίους, καθώς κοστίζουν λιγότερο, αφού οι μισθοί τους πηγαίνουν στην Ες Ες. Μάλιστα, οι εργάτες του Σίντλερ επιτρέπεται να βρίσκονται και εκτός του γκέτο και πλαστογραφούνται έγγραφα για να διασφαλιστούν όσο το δυνατόν περισσότεροι Εβραίοι ώστε να σωθούν από τη μεταφορά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλά και από το θάνατο. Ο σκηνοθέτης Στίβεν Σπίλμπεργκ σε σενάριο Στίβεν Ζαϊλίαν σε άσπρα και μαύρα καρέ - ίσως η αντίθεση ανάμεσα στην ελπίδα που δεν χάνεται και στην ανείπωτη κτηνωδία - τονίζει πως ακόμα υπάρχουν άνθρωποι για να αλλάξουν τον κόσμο και 7 Όσκαρ που πήρε η ταινία, το επικροτούν. 
Στο Η Ζωή Είναι Ωραία (ιταλικά: La Vita è Bella, αγγλικά: LifeisBeautiful) του 1997 ο ΡομπέρτοΜπενίνι πρωταγωνιστεί, σκηνοθετεί και γράφει το σενάριο με τον ΒιντσέζοΤσέραμι. Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός Ιταλού Εβραίου, του Γκουίντο, που κρατείται στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπέργκεν-Μπέλζεν με τον γιο του τον οποίο κρύβει από τους ναζί. Προκειμένου το μικρό παιδί να μην κατανοήσει τι συμβαίνει ο πατέρας του τον πείθει ότι το στρατόπεδο είναι ένα παιχνίδι, στο οποίο ο νικητής θα κερδίσει ένα τανκ. Το παιδί υπακούει τον πατέρα του και μαθαίνει να μην κλαίει, να μην παραπονιέται, να μη ζητά φαγητό και τη μαμά του, για να μη χάσει. Τρία Όσκαρ στις κατηγορίες Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Α" Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Μπενίνι και Καλύτερης Μουσικής δικαιώνουν το γεγονός πως η ταινία αποτέλεσε εισπρακτική επιτυχία. Το υποδειγματικό πρότυπο του Πατέρα Μπενίνι, η θυσία, η μουσική της ταινίας, ύμνος στην ίδια τη ζωή φανερώνουν τι συμβαίνει όταν η αισιοδοξία ξεπερνά την απόγνωση. Όταν η αγάπη νικά τον φόβο. 
Στον Πιανίστα (ThePianist) του ΡόμανΠολάνσκι, 2002 η ιστορία αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα. Ο ΒλαντισλάβΣπίλμαν, ένας γνωστός Εβραιοπολωνός πιανίστας δουλεύει στον ραδιοφωνικό σταθμό της Βαρσοβίας, και έρχεται αντιμέτωπος με την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία, τον Σεπτέμβριο του 1939. Με τη βοήθεια ενός συγγενή δεν στέλνεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για χρόνια περιφέρεται στην πόλη νεκροταφείο βιώνοντας την πείνα, την καταδίωξη και τον εξευτελισμό από τους Ναζί. Όσο ζει κρυμμένος αγγίζει τον θάνατο λόγω αρρώστιας. Η Μπαλάντα του Σοπέν σε Σολ Μινόρε που παίζει σε ένα εγκαταλελειμμένο πιάνο θα του σώσει τη ζωή. Ένας Γερμανός ένστολος λάτρης της μουσικής θα τον βοηθήσει σ" αυτή τη δύσκολη στιγμή. Η σκηνή έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που ο Β.Ουγκώ είπε σοφά «Η μουσική είναι ο θόρυβος που σκέφτεται». Η ταινία κέρδισε τρία όσκαρ: καλύτερης σκηνοθεσίας (με τον σκηνοθέτη να δραπετεύει όντας παιδί από στρατόπεδα συγκέντρωσης μικρός), διασκευασμένου σεναρίου και Α’ Ανδρικού Ρόλου, με τον Άντριαν Μπρόντυ να αποτελεί το νεαρότερο ηλικιακά ηθοποιό που λαμβάνει αυτό το βραβείο και να χάνει14 κιλά για τον ρόλο. Μάλιστα, ήταν η πρώτη ταινία που βραβεύτηκε ως η καλύτερη της χρονιάς στα Βραβεία Σεζάρ, χωρίς να ακούγεται σε αυτή ούτε μια γαλλική λέξη! Τα έσοδα από την ολλανδική πρεμιέρα της ταινίας χαρίστηκαν στο σπίτι της Άννας Φρανκ. Στην ταινία κάνει μια εμφάνιση και ο εγγονός του πραγματικού Σπίλμαν.
Το κίτρινο αστέρι, ο θάλαμος αερίων, τα καταναγκαστικά έργα, οι εν ψυχρώ δολοφονίες. Εικόνες για δάκρυα. Εικόνες για περισυλλογή. Δεν θα ξεχωρίσω κάποια! Θα σου πω απλά να βάλεις στο βίντεο το: «Η λίστα...είναι ωραία Πιανίστα!».
Ανδρομάχη Παπαγεωργίου
